vineri, decembrie 28, 2007

Ma-nmugur

Ma-nmugur

Ma zbat, prins intre soare si pamant,
Mereu prizonier al aceluiasi gand.
De unde revin, incotro sa ma duc,
Pe langa cine sa trec, la cine s-ajung?
Ma poarta vantul, neincetat,
Ma duce, ma lasa pe un val inspumat.
Si gandul m-alearga, prin minte, prin apa,
Ma rupe, m-arunca, ma-ntreaba: „Si daca ...?”

„Si daca e ea?” ma rup, ma arunc
Si-alerg si ma zbat prin apa, prin gand,
De coama de val ... si de spuma ... m-agat cu o mana.
Cazut in genunchi, ma-ntind catre vant
Si-l rog umilit, sa sufle, sa-mi spuna
Sa-mi duc, sa-mi revin, sa trec sau s-ajung.
Ma-nmugur si sper, liber de gand;
Zambesc catre soare si-mi plang in pamant.

Ma-nmugur si cresc si-mi creste din suflet

Tulpina speranta si frunze dorinte.
...
de Marcus Egandi

Niciun comentariu: